ÇEŞME HİKÂYELERİ-3 KEREM ANA

Ne yazmıştım birkaç ay önceki bir yazımda; “Çeşme’nin mugalâtaya yatkın ve kıraathaneye alışkın inanılmaz şeker, muzip, abartılı bir insan ortalaması vardır. Bilindiği üzere söylenenin anlamını karıştırmak, dinleyici, izleyici veya okuyucuyu yanıltmak, şaşırtmak ve şüphelendirmek hatta zorda bırakmak için ifade edişte veya söyleyişte çok anlamlı bir kelime kullanmaya ve bu kelimenin farklı anlamlarını destekleyen bir veya birkaç kavramı aynı ifade içinde zikretmeye mugalâta denir. Mugalâta Çeşmelinin hayatının ayrılmaz bir parçasıdır, hele de bunun birde herkesin birbirini çok iyi tanıdığı abartmanın her türüne ve her boyutuna hatta deyim yerinde ise eşek şakalarına rağmen birbirlerine alınganlık göstermeden katlandıkları şakaların kıraathane ortamlarında tanığı olun kesinlikle şakak kemiklerinize ve ensenize ağrılar girinceye kadar gülersiniz.” demiş ve “Enişte” adında bir hikâye anlatmış ve fırsat buldukça ve yazıya aktarabildiğim ölçüde benzerlerini size anlatmağa devam edeceğim demiştim, bu yaşanmışlıklara ait.

İşte bu örneklerden biri daha bu yazının konusunu oluşturacak ve bu sefer aile içerisinde yaşanan bir olayın nasıl yönlendirildiğini ve yukarıdaki tarife nasıl uygun hale getirildiğini ve tarifin ne kadar hayatın içinden geldiğini göreceksiniz.

Çeşme’nin yerlilerinden Armağan Küçükkara’nın oğlu Mustafa’nın askere gidiş hazırlıkları yapılmaktadır, aile kendi içindeki hazırlıkları yapar iken müstakbel askerin arkadaşları ile veda törenleri yapılmaktadır. Kolaylıkla anlaşılabileceği üzere yaklaşık 1 ay önceden başlayan kutlama ya da veda törenleri genellikle müstakbel asker gençlerin yeme-içme, eğlenme safahatından ibarettir.

Müstakbel askerlerin veda törenleri yöresel farklılıklar gösterse de, her bölge de görülen kutlamaların bir kısmı da tamamen birbirine benzemektedir. Askere uğurlamalar bilindiği üzere; ilk yoklamadan itibaren başlayan, fizik ve akıl durumlarının ilgili doktorlar tarafından uygunluk kontrolünü müteakip, yavaş yavaş kendini asker hissettiren bir süreçtir, eğitim birliğinin tespiti ile de artık asker ruh haline bürünülmüştür.

Askerlik yapmayanların taa Osmanlıdan bu yana toplumsal itibarı olmaması inancı ve gençlerin adam yerine konulmaması gibi nedenlerle yapılacak kutsanmış vatan görevi için, öncelikle tüm köyde ya da kasaba da ya da mahallede uğurlamalar için hazırlıklar yapılır, büyükler ve akrabalar tarafından verilecek yolluklar; para ya da benzerleri kendilerine helallik almak için uğrayan müstakbel askerlere verilecektir. Askere gidecek adaylar 25-30 gün önceden akraba ziyaretlerine başlarlar, akrabaları, helallik için kendilerini ziyarete gelen gençlere çeşitli yemekler, yiyecekler ikram ederler ve hazırladıkları yollukları verirler.

Bölgeden bölgeye değişen ve silah tutacak ellerin kınalanması, boyunlara al tülbent bağlanması, başın üstünden tuz ve un çevrilmesi, adayın arkasından su dökülmesine, tabak, şişe ve testi kırılmasına kadar çeşitli adet ve davranışlara rastlanılır. Sıra askere gidecek adayları uğurlamaya, göndermeye, daha doğrusu ayrılığa gelince de, davul zurna eşliğinde yöresel oyunlar oynanır ve uğurlayanların arabaları ile düzenledikleri konvoylar eşliğinde kullanılacak ulaşım aracına kadar neşe içinde götürülür el sallamalar, oyunlar, halaylar, sevinç ve ayrılık gözyaşları ile hüzünlü bir ayrılık yaşanır. Artık bir yanıyla da gidip te gelmemek, gelip te görmemek hüznü de ilave olmuştur ruhlara.

Bu uzun girişten sonra, gelelim baştaki tarife uygun, Armağan Abimizin oğlu Mustafa’nın uğurlanmasına, ama bu uğurlama öncesi konunun iskeletini oluşturacak olan abimizin annesi Kerem anayı kısaca tanımakta fayda var. Kendisi dünyamızın yoksulluğun paylaşıldığı günlerinin, insanların var olma çalışmalarının tüm ağırlığını hissettikleri dönemin bir insanıdır ve tüm bunlara rağmen evde ve tarlada çalışmanın tüm ağırlığını başarı ile gerçekleştirmiştir. Ancak Çeşme’linin meraklı her kadını gibi merakı ve dedikodu takip etme isteği yüzünden başından geçen bir dolu olayın bir kısmı da komik gelişmelere sahne olmuştur.  Dünyanın içinden geçtiği yoksulluk sürecinden Kerem Anaya kalan miraslardan bir kısmı kendisinin zaman zaman nekes ya da cimri olarak anılmasına neden olmaktadır.

Şimdi geldi Torun Mustafa’yı askere uğurlamaya, Kerem Ana düşünür taşınır ve helallik istemeye gelen torunun arkasından mutlaka kendi adetleri olduğundan testi kırması gerekmektedir ya, bu konuda da para harcamak gibi niyeti de yoktur, ne yapsın ne etsin diye düşünürken evlerine yakın bir mezarlıktan testilerden alıp kırmayı planlar ve mezarlığı biraz geçince oturan kızına gitmeyi ve dönerken de çökecek karanlıktan da yararlanarak mezarlıktan testi alıp dönmeye karar verir. Karanlıktan yararlanarak aldığı testileri eve getiriyor ama evin içine sokmaktansa avlulu evinin sokak kapısı tarafına saklıyor, testilerin saklandığı yeri annesini birgün sonra sabah kahvaltısına davet etmek amacıyla eve gelen Armağan abimiz tarafından görülmesi üzerine, kız kardeşi ile yapılan kısa bir mütalaa neticesinde konu anlaşılır ve sahnelenecek hikâye kurgulanır, hemen İzmir’deki diğer kız kardeşe konu telefonla detaylı anlatılır, yine kurgulanan oyun gereği İzmir’deki kızkardeş sabaha karşı telefon edecek ve yıllar önce vefat eden babasını rüyasında gördüğünü ve annenin testileri anlatmasını sağlayacak şekilde rüyayı anlatarak paylaşacaktır, annesi ile.

Telefonun edileceği saatte Armağan abimizde; annenin kız kardeşi ile yapacağı telefon görüşmesinde söyleyeceği sözleri ilk ağızdan dinlemek ve bilahare de kullanmak üzere annenin evinin penceresinin altında yerini alacaktır. Nihayet beklenen telefon sabaha karşı saat 4 civarında gelir, kızkardeş;

-         Anneciğim kusura bakma seni bu saatte rahatsız ediyorum ama sabahı bekleyebilecek durumda değilim vallahi,

-         Kızım lafı mı olur, hayırdır

-         Anne rüyamda babacığımı gördüm, kan ter içerisinde de uyanarak hemen sana anlatmak istedim,

-         Hayırlara vesile olur inşallah kızımmmm

-         Valla anne babam sana doğru bağırıyor, “Kerem elindekileri bırak, bırak elindekileri” diye,

Anne bir gün önce akşamüstü mezarlıktan aldığı testileri hatırlar ve birden heyecanlanır ve telaşa kapılır, birden korku ve heyecan karışımı bir his ile,

-         Ahhh kızım ahh, sorma demek ki babana malum oldu,

-         Hayırdır anne ne malum olmuş olabilir babacığıma,

-         Ahh ahh kızım sorma, gördün mü başımıza gelenleri şimdi,

-         Hayırdır anne ne oldu ne geldi başına Allahaşkına,

-         Kızımmmm biliyorsun, Armağan’ın Mustafa askere gidiyor, bana helalleşmeye gelecek, eee adettendir testi kırmam gerekiyor ya, işte bende o testileri, para harcamayayım diye mezarlıktan aldım idi, gördün mü babacığına malum oldu geldi senin rüyana girdi de bana iletmek üzere “kerem bırak o elindekileri” dedi.

Tabii bu telefon görüşmesini pencerenin altında, annenin kulaklarının da az işitmesinden ötürü bağıra bağıra konuşmasından tüm detayları ve tonlarıyla dinleyen Armağan abimiz zevkten dört köşe eve gider, artık sabahın olmasını bekler.

Sabah erkenden daha önce kararlaştırıldığı üzere sabah kahvaltısı yapmak üzere anneyi davet etmeye gider, Armağan abimiz, annesinin koluna girmiş kendi evine doğru giderken de, anneden hararetli ve heyecanlı bir şekilde tüm yaşananları, sanki haberi yokmuşcasına ve hayretle dinler ama gülmemek için de kendini zor tutar.

Eve varılmıştır ve kahvaltı başlar ama tekrar anneye sorulur sanki büyük ve hayret edilecek bir konuymuş gibi, anne tekrar anlatır, ama artık makaralar koyverilmiştir, herkes kahkaha atmaktadır.

Anne anlamıştır nasıl bir ketenpereye geldiğini ve;

-         Kalk git şurdan, yıkıl git şurdan diye vurmaktadır, yumruğu ile Armağan abimizin omzuna, bağırarak.

MÜMTAZ BİR ER

Kendi konuşurken herkesin kendisini sözünün hiç kesilmeden dinlemesini isteyen, başkası konuşurken konuşmayı kesme, sabote etme hakkını kendinde gören, sürekli işkembeyi kübradan atmasını iyi bilen, rolünü iyi ezber eden, izleyenleri gıcık eden bir TV ve gazeteci modeli vardır bilirsiniz, Nazlı Ilıcak, işte bu şahsın bir de erkek modeli vardır, kendisi gerçekten mümtaz bir erdir. Bu mümtaz bir er olan çocuk; içinde öncülleri gibi 3 siyasi eğilimi birden barındırır, duruma göre, dönemsel çıkarları neyi gerektirmişse mutlaka o eğilim öne çıkar, bazen milliyetçi, bazen mukaddesatçı ve bazen her ikisi birden ya da bazen nema ve mama durumuna bağlı olarak, liberal olur, aslında ve temelinde bu 3 değer birbirinden farklı imiş gibi gösterilse de hem hayatın içinde hem de bu mümtaz bir er’in içinde uyum içinde bulunurlar.

Bu mümtaz er’imizin bence bir eksiği var, o da hani şu Müslüman ülkelere yönetici yetiştirme amacıyla 19. yüzyılda İngiltere’de kurulmuş meşhur Exeter Üniversitesinde okumamış olması, en azından biz öyle biliyoruz belki de yerli exeter’ciler tarafından tedris ve teçhiz edilmiştir ya da başka bir isimle burayı bitirmiştir, kim bilir, kariyerini incelediğimizde bu üniversite görülmemektedir ya, bende tam bir hayal kırıklığı yarattı oysa ne kadar da uygun düşüyor çocuğa. Bu üniversitenin nasıl bir yer olduğunu öğrenmek için, bazı mezunlarını ve canım yurdumun bazı önemli zevatlarını anlattığım eski yazılarıma bakmalısınız. Tipik son 30 yıl profesörlerinden biri olduğu aşikâr olup, tıpkı benzerleri gibi yazdığı tüm kitapların ve tezlerin tamamının intihal olduğu iddia edilmekte olup kendisinin de intihalciler tarikatı mensubu olduğu her yerde söylenmektedir.

Mehmet Bey milletvekili yapıldığı için milletvekili yapılmayan bu şahsiyet, zor katlanılır olmasından ötürü ve meclisin yağa gark olmaması için ve aynı tipten 2 tane olmasın gerekçesiyle milletvekili bile yapılmamıştır, ama hala yağcılıktan da vazgeçmemiştir ve biliyorum ki vazgeçmeyecektir.

Yahu bir de bu adama bilim adamı demiyorlar mı, kanıma o çok dokunuyor vallahi, herif bilimden çok film ile uğraşıyor, vallahi tam bir film adam. Birde bu şımarık ve haylaz intihalci çocuğa aydın demiyorlar mı, artık bunu Aydın Belediye başkanı ya da Valisi hakaret sayar mı bilmiyorum ama bizim Aydın çok kızar tahmin ediyorum, yahu bu aydınlık bu kabil şakirtlere kaldıysa bu memlekette mum bile satılmaz be… Bu mümtaz bir er olan çocuğumuz her zaman “Türk Geri” diye anılacaktır, bakın siz göreceksiniz, dediydi dersiniz sonra…

Mümtaz bir er olan bu zat; 70 lerde ülkücü ağabeydir, hatta o kadar ülkücüdür ki ülkücülerin ayrıcalıklı bir durumda tutulmalarını ve özellikle korunmalarını savunmuş kişidir, Doğru Yol Parti iktidarında Türk-İslam sentezinin ünlü savunucusu olarak; iktidarın başına “devlet için kurşun atan da yiyen de şereflidir” sözünü söyletecek kadar etkili bir danışman olmuş, kulağına yapılan sufle ve cebe yapılan takviyeden olsa gerek Doğru Yolu da terk etmiştir. Şimdi en güvenli limanı seçmiş, fırtınasız iktidar gemisine binmiş, eeee tabii ki kimin gemisine binersen onun dümenini çevirirsin misali pozisyon alıp, istikbalini ilelebet yüksek güvence ve muhafaza altına almıştır.

Yalpalamalar kralının ve densizliğin daniskasının profesörü olan bu zat densizliği “Deniz Gezmiş” in darbecilerin sembolü demeye kadar vardırmış ya, tabii çocuk bilir kimin darbecilerin sembolü olduğunu kendi öyle ya işte ne diyelim, Deniz hiç rüzgârgülü olmadı ama senin hayatının ve bedenin tamamı rüzgârgülüdür, sen kim oluyorsun da bu lafı söylüyorsun utanmaz adam diyen de olmuyor buna, buldu köpeksiz köyü geziyor değneksiz.

O kadar güçlü efedir ki kendisi emin olun tıpkı kıptinin merdosudur, defalarca 1. karısına dayak atmaktan şikâyet edilmiştir, konu itibari ile de sicili de bozuktur ve 2. karısının da “maddi durumumuz düzelsin” öngörüsü ile milletvekili olmasına rıza gösterdiğini beyan etmiştir, işte böylesine amaca varmak için her yol mubahtır formülünün canlı temsilcilerinden en önde gelenlerinden biridir.

Çok önemli bir kurumun başına getirildiğinde de kuruma adına veren önderin ve fikriyatının bu ülkenin geri kalmasında en büyük etken olduğunu söylemekten çekinmemiş, çekinmediği bir kenara bu fikriyatın takipçisi olması gerekir iddiasının da kendisine hakaret sayıldığını beyan etmiştir, vay vay lafa bakarmısınız Allahaşkına. Sen zaten tersini söyleseydin de biz anlardık ne demek istediğini, niye zahmet edip tercümesini yapıyorsun aa dangalak derler adama. Sonra da büyük tepkiler oluşunca da “maksat hasıl olmuştur” diyerek görevinden istifa etmiştir ya, zannedersiniz ki utandı sıkıldı ve istifa etti ne gezer, atayan makamın elini rahatlatmak adına istifa ettiğini açıklayarak tarafgirleri gözünde daha da ulu bir hale gelmiştir.

İstifa edince onurlu davranış gösterdiğini söyleyen, yazan kişilere şunu sormak lazım, peki bu görevi kabul ederken onursuz davranış mı gösterdi de böyle diyorsunuz, böyle mi anlayalım sizin dediğinizi, yoksa bilmiyormuydu hangi makama atandığını, atandığı yerde kasaplık mı yapılıyordu, bırakınız bu şebeklikleri Alalahaşkına… İnsanların Atatürk’ü sevmeleri ve Kemalist olmaları şüphesiz ki gerekmemektedir, şüphesiz sevmeyenler de olabilir, gerçekleştirdiklerine saygı da duymuyor olabilirler, bu onların kişisel düşünceleridir, beğenmesek te, katılmasak ta onlara katlanmalıyız, aykırı fikirler olarak normal karşılanmalı ve bu fikirlerin beyanı içinde normal iklim yaratılmalıdır ancak saygısızlık yapılması da ayıplanmalıdır. Ama Atatürkçülük te “kuzu postuna girmiş kurt” timsali 12 Eylül faşist darbe önderleri gibilerine bırakılırsa olacağı da budur işte…

Bakın aklıma ne geldi, bu mümtaz çocuğun bu kurumun başına atanması vakası sırasında; hani meşhur hikâyedir ya, kümese müdür aranıyormuş ve tilki de müracaat etmiş, görüşmede Tilkiyi çok beğenmişler ve işe almak istemişler, “ne maaş istersin?” diye sormuşlar da tilki: “ben gülmekten söyleyemeyeceğim, artık siz ne verirseniz, verin...”  demiş ya, işte tamda böyle bir şey aklıma geldi ve başladım gülmeye…

Bir yazısında “devlet benim” deme cüretini gösteren bu hormonlu megaloman intihalci profesöre bir rivayete göre atalarımız “kendini fasulye gibi nimetten” saymaktadır sözünü bu zata bakarak sarf ettiği şamata kulislerinde kulaktan kulağa fısıldanmaktadır.

Vallahi ne o ne bu, ama illaki Neyzen Tevfik, sanki adam bu dangalakların geleceğini görmüş on yıllar öncesinden sesleniyordu, bunlara hitaben, tarihe not düşmek adına…

İşgaldeki hali sakın unutma,

Atatürk'e dil uzatma sebepsiz.
Sen anandan yine çıkardın amma,
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz...

NOKTA başka söze gerek var mı? ya da KAPAK

ÇEŞME’DE KRUVAZİYER TURİZMİ OLUR MU?

Çeşme, rüzgârı, termali ve plajları ile dünya cenneti bir yer ancak turizmde de bir türlü vaat edilen, arzulanan ve beklenen patlamayı yapamıyor, olmuyor, olmuyor. Bir şeyin ilgili tüm tarafların tamamının istemesi halinde olmaması için, açıklayıcı bir neden olmalı değil mi teorik olarak, ancak buna rağmen olmuyorsa mutlaka ters giden bir şeyler olmalı, ya gerçekten istenmiyor, ya istenmesi hayat ile uyumlu olmamasından ötürü gerçekçi değil, ya hem istenmiyor ve istenmesi de gerçekçi değil ya da sahip olunan şartlar yeterli değil, vs. vs.

Son dönemde Çeşme turizmine ciddi katkı yapacağı iddiasıyla ortaya atılan ve turizmin, otelcisinden bakkalına kadar ilgili tüm taraflarının ağzına sürülen bal misali, hani çok eskiden eczanelerde ilaç olmadığı dönemde, o ilaç yok ama size şu gözlüğü ya da şu terliği verelim şamatası misali, bugüne kadar dediklerimizin hiç birini gerçekleştiremedik ama şimdi “kruvaziyer turizmini” gerçekleştireceğiz iddiası yapılmaktadır.

Turizmci değilim, sektörü hemen hemen hiç bilmem, turizm ile ilgili ciddi bir bilgi birikimim olmadığı gibi, turizmin bacasız sanayi olduğu palavrasına da yaşamım boyunca hiç inanmadım, tüm bunlara karşın bulunduğum ortam gereği sürekli aynı teraneleri dinlemekten usanmış bir adamın hariçten gazel okuması misali bakın bu yazıya lütfen. Ancak, anlatılanın akla uygunluğuna bakmadan, mantık süzgecinden geçirmeden, anlatılanların hayat ile uygun düşüp düşmediğine bakmadan, kendisine anlatılan her hikâyeye de kolaylıkla inanan tiplerden değilim. 

2012 yılını Çeşme için kruvaziyer yılı ilan eden Ulusoy Holding Yönetim Kurulu Başkanı Yılmaz Ulusoy, ''2012'de kruvaziyeri getireceğiz. Buraya kruvaziyerlerin geldiğini düşünün, Çeşme'nin çehresi değişecek. Bir kruvaziyerden 4 bin kişi çıkıyor, Çeşme'nin sosyal ve ekonomik yapısı değişir.'' demiş ve Çeşmelilerin özellikle de turizmle yatıp turizmle kalkan kesimin; Çeşme turizmi adına, ruhlarının tekrar şaha kalkmasını sağlamıştır. Bu kesim adına kendisine; yarattığı umut rüzgârlarının yarattığı dingin beklenti için sonsuz teşekkürler…

Peki; Allah aşkına nedir bu kruvaziyer turizmi, iyi işleyebilmesi için hangi şartların yerine getirilmiş olması gerekir, bu turizmin uğrak limanı haline gelmek için neler yapmak gerekir, ne tür olanaklara sahip olmalısınız, tarih, kültür ya da güneş yeterlimidir, diye düşünmeye başlayınca aşağıda yazacaklarım oluşuverdi kafamda…

Kruvaziyer turizminde amaç yolcuların sadece hedeflenen destinasyona taşınması olmayıp, planlanan süre içinde, belirlenen rota ve program kapsamında bir taraftan seyahat süresince, her türlü kültürel ve sosyal etkinliği gerçekleştirirken, taşınan turist açısından önemi olabilecek limanların ziyareti, bu limanlarda çeşitli aktiviteler gerçekleştirilmesi şeklinde tarif edilmekte ve klasik ve bilinen turizmin dışında ağırlıklı olarak ta kültür turizmi sayılabilecek yeni bir konsept olup, bu lüks gemilerde restoran, bar, yüzme havuzu, güzellik merkezi, spor, tiyatro ve sinema salonu, çocuk parkı, golf sahası ve hatta buz pateni pisti gibi birçok özellik bulunmaktadır. Bu tariften de anlaşılacağı üzere; bu olanaklarla donatılmış adeta yüzer 7 yıldızlı tatil köyleri haline getirilmiş olan bu kruvaziyerlerin müşteri profilinin de ne olabileceği önem arz eder ki, onlara yönelik cazibe merkezi haline gelip, onları cezp edebilesiniz. Kolaylıkla anlaşılacağı üzere profil konusuyla ilgili odaların istatistiklerine ve konunun uzmanlarının aktardıklarına baktığınızda genellikle 45 yaş üstü ve oldukça ekonomik refaha sahip bir profil ile karşı karşıyasınızdır. Peki ya bu profilin bu turizmden beklediği ne ola ki diye sorarsanız, kısa bir araştırmayla da,  beklenti sırasının; tarihi ve kültürel değere haiz ören yerleri, müzeler, eski şehirler, tarihi yapılar başta olmak üzere, dini binalar, kompleksler, ibadethaneler olarak inanç turizmi, arkeolijik alanlar, su altı dalış merkezleri, yerel termal ve SPA merkezleri, alışveriş alanları vs. vs. gibidir ve kolaylıkla anlaşılacağı üzere ya bunlara sahip olacaksınız ya da bunlara yakın olacaksınız. Ama yine kolaylıkla anlaşılacağı üzere bunlara sahip ya da yakın olmak “gerek şart” olmakla birlikle “yeter şart” değildir, diğer bu olanaklara sahip çevre il ya da ilçelerinde rekabet alanına girmeden ya da girerseniz rekabet gücünüzün yüksek olmasını temin ederek, siyasi mevzilenmenizin gücünü iyi bilerek, alt yapınızın gücünü her yerle rekabet eder hale getirmek gibi yurtiçi şartları ve bilinen bir yer haline gelmeniz için ciddi paralar harcayarak tanıtım yapmanız başta olmak üzere, iyi ve anlamlı siyasi ilişkiler oluşturmanız, kruvaziyer işletmecilerini bir şekilde ikna etmeniz gerekmektedir.

Diyelim ki Çeşmede, Kruvaziyer turizmi gelişecek, buna Kuşadası, İzmir esnafı başta olmak üzere diğer turizm aktörleri ne diyecektir, olumsuz etkilenirse ki mutlaka etkilenecektir, ne tür çalışmalar yapacaklardır, Kruvaziyer işletmecisi yine diyelim ki Agora meydanı, tarihi kent, Meryemana, St. John Kilisesi, İsabey Cami, Artemis Tapınağı ya da Şirince köyü gibi değerlere sahip İzmir ve Kuşadası dururken Çeşme’yi her şeye rağmen tercih etti, müşterisine nasıl izah edecektir bu sakil durumu ya da hem Çeşme hem de İzmir ve Kuşadası’nı kendisine destinasyon seçerse birbirine karadan bu kadar yakın bu 3 alanda da durmayı nasıl izah edecektir konunun uzmanlarına, vs. vs. Konunun akıl terazisinden geçirilmesi durumunda hiçte söylemek kadar kolay durmadığı aşikardır, peki tüm bu şartlar altında bile başarmak mümkün müdür diye soracak olursanız bana, evet mümkündür ama çalışmak ve çalışırken aklı ve bilimi ve hatta siyaseti kullanmanın kaçınılmazlığıdır ilk şart. Mısır da Asuan Baraj gövdesine ki hiçbir teknik özelliği ve günümüzde de azameti kalmamış durumdadır, turist taşınıp her turistten yaklaşık 1 dolar alındığını bilen birisi olarak azimle büyük abdest edenin betonu delebileceğini de iyi bilirim.

Çeşmenin böyle bir planı varsa; ki var denilmesine rağmen var olduğunun samimiyet seviyesini gerçekten bilmiyorum, evvelemirde 12 İon kentinden en önemlilerinden biri olan Erythrai; ki bir dönem de başkent olduğu yazılmaktadır, kazı ve araştırma çalışmaları tamamlanarak canlandırılmalıdır, Termal konusunda, Topan ılıcalar başta olmak üzere güzellik çamuru ve termal aqua parkı düşünülmeli ve Çeşme’nin bu konuda bir marka haline dönüşmesi çalışmaları yapılmalıdır, Termal konusunda Yeni Çeşme Gazetesinde uzunca bir süredir sürekli taktire şayan yazılar yazan Dr. Ilgaz Nacakoğlu görüşleri dikkate alınmalıdır, ayrıca unutmayalım ki; restorasyonu devam eden Avios Haralombos Kilisesi dışında, ne kilise ne de sinagog bırakmış bir ırkın afatıyız, nerde Çeşme Belediyesinin başta başkan Faik Tütüncüoğlu olmak üzere Fen İşleri Müdürü Fatih Taylan’ın planladığı ve gerçekleştirmeye çalıştığı “Çeşmenin çeşmeleri” projesi, yok mülkiyettir yok şudur budur diye bekletiliyor, nerde eski Çeşme evleri ile dolu olan sokaklar hepsi nerdeyse yıkıldı yerine ucubeler inşa edildi, hani tarihi Çeşme hamamı, yerinde eski hamamı canlandırıyoruz diye gerçekleşen sıradan bir ucube, Rus-Osmanlı savaşı batıkları çerçevesinde araştırma çalışmaları nerde, hani profesyonel çalışmanın yanında amatörlere de dalış için kontrollü açılamaz mı bu alanlar, hani nerde Çeşme Köyünün ihya edilmesi, Çiftlik köy’deki kiliseler, sinagog ve maşatlık’ın ihya edilmesi, bir inşaat çalışması sırasında her zamankine benzer şekilde tesadüfen rastlanan eski tunç çağına ait olduğu savlanan Çeşme Bağlararası Yerleşkesi konusunda sonuç alıcı çalışmalar nerde, çevirdik etrafını bıraktık mevla kayıra, nerde “yalnızlığın paylaşıldığı ve aşkın timsali” Nezir’in kulesi, daha yazabileceğim çok şey var kuşkusuz ama yer sınırlı…

Gerçi konunun uzmanı bir büyüğümüzden bir konuşmamız esnasında artık Dünya’nın İon uygarlığı konusunda merak ettiği ya da daha ileri araştırma yapma isteği kalmadığını çünkü İon uygarlığına yönelik bilinmesi gereken her şeyin bilindiğini, araştırılarak yeni şeylerin bulunma ihtimalinin kalmadığını ve bu gerekçe ile de artık yeni kazı çalışmaları için ne kamu ne de özel çevrelerin finansman desteği sunmadıklarını öğrendim, anlaşılan Çeşme Erythrai bu konuda da geç kalmış. Ancak bu görüşe fazlaca katılabilmem mümkün değil ama dedik ya konunun uzmanı değilim.

İstanbul, Antalya, İzmir ve Kuşadası kruvaziyer turizmine rakip olabilmenin şartları bence sarihtir ve başarmak için sadece çalışmak gerektirmektedir, yukarda sıralanan sahip olunan bu büyük potansiyeli değerlendirmek için, yurt içi ve yurt dışı şartların, Çeşme’nin fiziki şartlarının, yerel ve ulusal siyasi iklimin müsait hale gelmesi, siyasi linç ve hasım tanımlamasının değişmesi, yeterince bütçe harcanması ile olgun kafanın buluşması halinde olmayacak bir şey yoktur.

Bu şartların hazır olması ve bu işten para kazanılacağının anlaşılması halinde Ulusoy Holding derhal kruvaziyer işletmecisi olur merak etmeyin, patronlar para nereden kazanılırın kokusunu en iyi alan kişilerdir, ehven şartlar yoksa da, Çeşmeyi çok seven biriyim söylemi lafta kalır ve Kruvaziyer işletmecisi olsa bile zarara katlanmazlar.

SÜLEYMANNAME KÜLLİYATI Bölüm 5 “Yazın biz Bulgaristan'dan elektrik alıyoruz. Kışın Bulgaristan bize elektrik veriyor.”

İçimizdeki Amerikalılara örnek teşkil etmesi bakımından en önemli kişilerden birisi olan pek muhterem ve muhteşem zat; devri iktidarında ki 7 kez gelmiştir, başta takipçilerine ve kendisine inananlara yönelik olmak üzere ama aslında tüm ülkemizi yönetebilmek adına, zaptı raptı adına, devletin her kademesini ve mevkiini ve canım yurdumun her noktasını babasının malı kabulü ile hareket ederek, teşkil ettiği örneğe aykırı düşmeden kendisine umut bağlayarak yatırım yapanları hiç üzmemiş ve bu yüzdende canım yurduma asla ve kata gün yüzü göstermemiştir. Gençliğinin en güzel yılları; gaz, şeker, tüp, yağ, benzin, mazot kuyruklarında geçen birisi olarak, BABA en müstesna köşesini işgal eder beynimin ve kendine bir şey olmadığı sürece memlekete ne olduğunu önemsemeyen, bu durumda vurdumduymazlığın profesörü, şapkasını alıp gittiği darbelerden sonra bile durumu “bana verilmedi” “sana verildi” lakaytlığına vardıran, ancak rolünün demokrasi havarisi olduğu durumlarda da darbe bana yapıldı deme pişkinliğinden de çekinmeyen muhteşem ve muhterem zat, binanaleyn diyerek necip milletimizi uyutup, cambaza bak derken de yandaşlarının kasalarını gırtlağına kadar doldurmasını, hayret ve ibretle izlemişimdir hep. 

Adana Seyhan Barajı inşaatında inşaat mühendisi olarak çalışırken dönemin Başvekili Adnan Menderes'in dikkatini çeker ve 1954 yılında Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü'nde Barajlar Dairesi Başkanlığı'na atanır hemen arkasından da 1955 yılında da Türkiye’nin en genç genel müdürü olarak DSİ’nin başına tayin edilecektir. Yüce rabbim artık kendisine “Yürü be Süleyman” demiştir artık… Tüm dünyada ABD Büyükelçiliklerinin tavsiyesi ile seçilen özellikle siyasal alanlarda o ülkede etkili olmaya aday ve ayrıca kendilerine uzun vadede sırt dönmeyecek ve sürekli ABD çıkarları ile ters düşmeyecek işler yapacak gençlere, gerekli tüm harcamaların ABD tarafından karşılanması kaydıyla ve ABD de de bu amaçlara uygun olarak çok uluslu ve amaçlı programlarından geçirilmek üzere burs vermesiyle tanınan Eisenhower Vakfı'nın; ki canım yurdumda bu vakfın en önemli temsilcisi de Rahmi Koç’tur, kendisini seçmesiyle yürüme süreci artık koşma moduna geçer ve taçlandırılmış olur.

Devri iktidarında; "İmam-hatipler, imam yetiştirsin diye açılmayacak, Dinini bilen doktorlar, avukatlar, mühendisler yetiştirmek için açılacak" diyerek imam-hatip okullarının önünü açıp devletin tüm kadrolarının imam ve hatiplerle doldurulmasının tertipçisi olduğunu, nerdeyse ev başına bir imam ve bir hatip düşmesine yol açmış olduğunu ve memleketin bağrına aslan gibi bir türban sorunu dikmiş olduğunu dil çabukluğuyla savuşturup, türbanlı kızların Suudi Arabistan’a gitmelerini isteyebilecek kadar bir anda bu duruma karşı çıkma becerisi gösterebilen ve böylece yaklaşık 35 sene önce sarf ettiği “dün dündür bugün bugündür” lafıyla da kıvırmaya haklılık sağlamak adına yarattığı sığ felsefeye bağlılığını gösteren, bu haliyle de adı “fırıldak kubi” ye çıkmış eski bir milletvekilimizi ne kadar haksızca konuyla ilgili sıralamada 1. sıraya koyduğumuzu bir kez daha gözden geçirmemize sebep olduğundan da kendisine müteşekkir olmamız gerekmektedir. Aslında sorarlar adama yahu bu kadar hızlı bel hareketi yapıp ta bu kadar kalın bele nasıl sahip olunabilir diye ama bu bizim konumuzu oluşturmamakta olup, konuyu üniversitelerin ilgili bölümlerine bırakıyoruz. Canım yurdumda sadece seçmenlerinin değil demagojinin de babası olan, benzin olmayınca “benzin vardı da ben mi içtim”, devletin parasını İLKSAN üstünden yandaşı medya patronuna aktarıp “verdiysem ben verdim”, “askeri darbeler bana karşı yapılmıştır” deyip, 28 Şubat darbesinin başdüzenleyicisi olduğunu gargaraya getirerek unutturmaya çalışmaktadır ya, kimsenin şüphesi olmasın ki tarih bunları yazacaktır bir, bir… Bakın bugün; dünün kahraman vatanseverlerinin ipliği nasıl çıkmaktadır ortaya…

Şimdi gelelim; muhterem ve muhteşem zatın başlıkta ki sözüne; öncülü olduğu zatın kendisine “su müdürü” iltifatıyla yarattığı tılsımın etkisiyle ve aldığı bursun sahiplerinin verdiği gazın yarattığı cesaretle yaptığı çıkışlar neticesinde necip milletimizin hafızasına “barajlar kralı” olarak nakşedildi ya; bunu gerçek bir oluşum olarak algılama hatasıyla böbürlendi durdu ömrü boyunca, kendisine tanınan ya da verilen her fırsatta. Bu böbürlenmeyi büyük desteğini aldığı necip milletimizi alaya alacak kadar ileriye götürerek öne çıkardığı ya da parlattığı “su akar Türk bakar” sözü üstünden de, suyun özelleştirmesinin ve maalesef bugünkü rezalet su politikamızın önünü açan kişi olma onurunu da taşımaktadır kendisi. Takipçisi, tarafgiri ve nema dağıttığı kişilere göre akarsulara baraj oldu gibi gösterilse de, iktidar dönemlerinde sürekli bir su ve elektrik üretim sorunu yaşanmıştır, bu nedenle akarsulara değil de olsa olsa “demokrasiye baraj kralıdır” kendisi, o kadar ki siyasetçiliğinin de, mühendisliğinin de yarım asırdan fazla olmasına rağmen, Cumhurbaşkanlığı döneminde müdahalesi neticesi ülkemizde yaşanan elektrik krizleri hiç unutulmayacaktır. Ama bu yaklaşımın “nükleer santral satıcılarının” ajandalarını ve sonuçta da tekliflerini güçlendirmesi hasebiyle de hiçte su müdürü ya da barajlar kralı olma hakkına sahip olamamalıdır…

Devri iktidarında yaşanan önemli elektrik krizlerinin olmadığını büyük gerdan hareketleriyle reddedebilir şüphesiz ama Bulgaristan gibi topoğrafyası ve akarsu potansiyeli bize göre daha az elverişli bir ülkeden sürekli elektrik ithalinin gerçekleştirilmesinin mimarı olmasını reddetme şansı olamayacaktır kolaylıkla, barajlar kralı olarak böbürlendiği dönemde kendisine, bir tarafıyla da müstehzi yaklaşımla sorulan Bulgaristan’dan neden elektrik alındığı yönündeki soruya; “Yazın biz Bulgaristan'dan elektrik alıyoruz. Kışın Bulgaristan bize elektrik veriyor” diyerek ordinaryüsü olduğu laf ebeliğini bir kez daha göstermekteydi, diğer taraftan da makinenin komünisti olduğuna milleti inandırmaya çalışırken “Elektriğin komünisti olur mu?” diyerek önceki cevabıyla birlikte sanki aklımız ve zekâmız ile dalga geçiyordu.

İşte adı bazı çevrelerce de “Bir bilen” e çıkan muhteşem ve muhterem zatın tüm bildiği; ABD de aldığı diksiyon, düzgün konuşma ve hızlı okuma kursları adı altındaki eğitimin yarattığı “cambaza bak” becerileridir. Yoksa ABD de sulama ve elektrik konularında gördüğü öğretimin ve eğitimin başarıları çok sınırlıdır ve ancak mikroskopla fark edilebilmektedir, tabii ki anlayana, yoksa kendisini yüzlerce sıfat ile taltif edenlere söylenecek fazlaca bir şey yoktur.