KORUYAN EL

 

Kitap okumaya devam ediyoruz; “Koruyan el” adı ile yayınlanan ve Almanya’da yerel ve uluslararası gizli servisler ve Neonaziler (dazlaklar-sağcılar-faşistler-Alman milliyetçileri) arasındaki derin, mahrem ve müphem ilişkiler arka planlı ama temelde ve genelde yabancı düşmanlığını esas alan özelde de Türkiye kökenli insanlara yönelik ölümlü saldırıları konu edinen bir kitap, yazarı da Wolfgang Schorlau… Almanya’da 2000 ile 2006 yılları arasında 1 Yunanistan, 9 Türkiye kökenli göçmen ile Almanya vatandaşı 1 polis memuru hunharca katledilir, mezkur cinayetler serisi, medyaya servis edilen biçimi ile Türkiye kökenli göçmenlerin “mafyozi ilişkilerinden” kaynaklıdır ve çaktırmadan kapatılmaya çalışılır. Hem de Şansölye Angela Merkel’in “23.02.2012 tarihinde cinayetlere kurban giden kişilerin anma törenlerinde; “Federal Almanya Cumhuriyetinin Şansölyesi olarak size söz veriyorum; cinayetleri aydınlatmak, azmettirenleri ve katillerin yardakçılarını ortaya çıkarmak ve mücrimlerin hak ettikleri şekilde cezalandırılmalarını sağlamak için her şeyi yapacağız” diye söz vermesine rağmen cinayetler aydınlatıl(a)maz ve yapanların ve yaptıranların yanına kâr kalır. Peki; bu alçakların bu yaptıklarının yanlarına kâr kalmaları aklı selim cenahı şaşırtır mı, zinhar, çünkü onlar bilirler ki derin devletin koruyan eli devrededir. Bu cinayetlerin failleri diye medyaya servis edilen biçimi ile tabii ki, Neonazi oldukları müseccel kişiler bir banka soygunu akabinde, bulundukları yer tespit edilince ve kaçamayacaklarını anlarlar ve intihar ederler, bulundukları karavanı yakarlar. Olay bu kadar basittir ve çok yönlü ve derin araştırmalar ve soruşturmalar neticesinde koskoca Almanya Yerel ve Federal Polis Teşkilatı, Almanya Federal Haberalma Teşkilatı, Almanya Anayasayı Koruma Yerel ve Federal Teşkilatı bir şeyler bulamamıştır. Sonra bir nedenle kıskanç ve meraklı bir kadın aynı zamanda derin devletin önemli adamlarından birinin eşi, eski ama çok yetenekli bir polis ve yeni dedektif birini görevlendirene kadar, her şey sakindir. Ne zaman ki dedektif, soygunu yapanların karavanda intihar eden kişiler olmadığını hatta fail diye servis edilenlerin intihar değil de öldürüldüklerini dosyalara, zabıtlara, otopsi raporlarına ve vaka tanıklarına; ki mezkûr dokümanların tamamı gerçek ve orijinaldir, dayalı ispat eder, konu ile ilgili tüm kanıtları yetkili mercilere aktarır. Ve beklemeye geçer. Hukukun üstünlüğüne ve Şansölyenin verdiği sözlere istinaden seri cinayetlerin aydınlatılacağını ve derin devleti temsil eden ve oluşturanların cezalandırılacağını düşünür. Nasıl bir ülkede yaşadıklarının beklentisi bir hayli yüksektir. Sonuç sukut u hayaldir. Meğerse olaylar her ülkede ne kadar da benzer birbirine…

Kitap gerçek olaylar üstüne kurgulanmış bir polisiye roman gibi durmakta lakin gerçek olaylar ve zabıtlar üzerinden romanlaştırılmış bir vakalar manzumesidir bana göre. Şüphesiz roman kahramanının yaşanan bu vahşetin mücrimlerini ispatlamış olması yeterli değildir, ceza oluşturmak için, hemen devreye devlet sırrı girer, olaylar artık türbanlıdır, görülemez, o kadar. Aaaa Almanya devleti ve adaleti için 10-15 Türk ölmüş ya da öldürülmüş çok şey fark ediyor mu, sanmıyorum, onlara göre zaten dünyada yeterince Türk var, geri kalanı ile idare etmek te mümkün…

Bir başka bölümde, şimdiki Rusya Federasyonu Devlet Başkanı Vladimir Putin “Demokratik Almanya”nın Dresden kentinde KGB görevlisi iken “o dönemde fevkalade kötü şöhretli bir neonazi’yi ayartıp” kullandığına yönelik bir tespiti aktarıyor, Demokratik Almanya gizli servisi “Stasi”nin bir yetkilisinin ağzından.

Ancak, kitapta, şimdilerde neredeyse hiç konuşulmayan, “stay behind” diye bahsedilen, NATO’nun gizli orduları olarak adlandırılan karanlık örgütün adının geçmesidir. Bilindiği üzere, 12 Eylül faşist askeri darbesinin lideri konumundaki Kenan Evren’in, canım yurdumun nadide ve en bilinen en önemli “Stay-behind” komutanlarından biri olduğu pek çok belgesel nitelikli kaynakta iddia edilmiştir, ve bu iddia hiçbir zaman reddedilmemiş olup sanki gizli gizli de bu unvanın keyfi de çıkarılmıştır her zaman… “Stay-behind” konsepti ve onu yaratan koşullar emperyalistler açısından, NATO kapsamındaki bir ülkenin, kendi tanımlamalarına göre kötülüklerin kaynağı “Sovyetler Birliği” ya da müttefikleri tarafından işgale uğraması halinde kendi topraklarını işgale karşı direnerek savunmak ve daha ileri giderek işgalcileri püskürtmek gibi takdim edilen ve ülke insanının itiraz etmesini engelleme noktasında gizli örgütlenmeler toplamıdır. Bu toplam, tek tek ülkeler bazında planlandığı gibi blok ülkeler bazında da planlanarak, daha geniş kapsama erişmiş ve günün moda deyimi ile “paralel ordular-paralel silahlı kuvvetler” oluşturulmuştur. Bu “paralel orduların” olası bir Sovyetler Birliği işgali durumunda aktif olacağı savına rağmen mezkûr ülkelerdeki Devrimci, Sosyalist ya da bağımsızlıkçı hareketlerin demokratik seçimlerle bile olsa iktidarlarına katlamayan bir yapıda olduğunu yaşanan pratik göstermiş olup, gizli orduların işgallere karşı kullanması için saklanmış gizli silah depoları kullanılarak da iç siyasette aktif tutum alınmış ve ülkenin yarı-işgal ya da gizli işgal altında olduğu öne sürülerek itham edilenlere karşı ciddi katliamlar yapılmıştır. Mezkûr “paralel orduların” Yunanistan ve Türkiye’deki örneklerinde olduğu üzere askeri darbeler düzenleyip faşizmin açık icrası cihetine yönelerek hazırlıklarının ve cesaretlerinin boyutlarını topluma gösterme fırsatlarını hep değerlendirmişlerdir.

Evet, tüm ülkelerde derin devletler her daim kolaylıkla mezkûr karanlık yapıları, kullanmıştır ve ne yazık ki kullanmaktadır ve ne yazık ki sürekli bir gerekçeler manzumesi oluşturmakta sıkıntı çekilmemektedir. Bu karanlık yapılanmaların görevi sona ermiştir iddialarının aksine, güncellenen ve yenilenen NATO konseptine uygun olarak; küreselleşme, piyasa ekonomisi ve özelleştirmenin yaygınlaşma seviyesine paralel yeni savaş yöntemlerine terfi edilmiş ve olaylara ya da gelişmelere dayalı bilgiyi, haberi “asimetrik psikolojik savaş” kuralları mucibince kirleterek, saptırarak, önemsizleştirerek devam edilmekte olup emperyalizmin ezilen dünyadaki hâkimiyetine toplumların katlanmalarının veya rıza göstermelerinin temini cihetine gidilmiş hatta oluşturulan “yeni soğuk savaş” konsepti kapsamıyla da temin ve garanti altına alınmıştır.

Ünlü yazar Umberto Eco’nun “21. Yüzyıl insanının yanılgısı, faşizmin tekrar nazi üniformasıyla geleceğini sanmasıdır” sözü ile bitirirken, bu gerçek üstüne kurgulanmış polisiye romanın okunmasının tüm ülkelerde durumun vahim olduğunun bir kez hatırlanmasına fayda temin edeceği kanaatindeyim.